SABZINEH. Mirabbas mashooghoole chidane angoorhaye resideh dar bageh kheyli bozorgi bood. Avakhere shahrivar mah va sorkhiye shadide ghoroobe khorshid, angoorha ra ghermeztar va khoshmazetar mikard. Miraba pesari nadasht va sahebe do dokhtar bood keh yeki az anha dar koodaki janash ra az dast dade bood. Hamsare mirabbas beh khatere masmoomiyate shadid darghozasht va mir abas va sabzine tanha shodand. Mirabbas rooye derakhte gherdou dar chand metri balayash kolbehye kouchaki sakhteh bood ke hengame kar dar bagh az jahate asoodegi, sabzineh ra anja migozasht. Yek baghe wacia angoor ke dor ta dorash divar chiniyeh geli bood va abash az chah tamin mishod. Chand ta dalan pey dar peye ham samte chape bagh ra eshghal karde bood. Ordak az teflhaye zard va ghahvei khod movazebat mikard. Bagh daraye saghe nagahbane bozorgi keh kenare darbe voroodiye bagh ba zanjir be derakhte gerdoo basteh shodeh bood. Mard haminkeh karash tamam shod, vasayelash ra jam va  jour kard va beh sooye khaneye kah geliye kouchake bagh raft. Derakhte bozorge gerdooye kenare khane va sabzine rooye an va tooye kolbeh bazi mikard va ba choobha  baraye  khodash khanehaye khiali misakht. Kenare chah sar va soorat va dasthayash ra ba abe khonak shost va sabzineh ra seda kard. Ama khabari az ou nashod. Mirabas negaran be rooye derakhte gerdou raft va dakhele kolbeh ra varasi nemood amma  asari az sabzineh nabood. Bargasht va hame jaye bagh ra gasht va soodi hasel nashod. Dar negarani shadid biroon raft. Dehkadeh rooye sarashibiye kooh bana shde bood. Mardome mehrbani dasht. Mirabbas az kadkhoda komak khast. Mitarsid va modam khod ra sarzanesh mikard va ba khod migoft chera sedaye sage negahban ra jedi nagerefteh bood. Bishtare mardomeh dekadeh dar aghaze shab fanoos beh dast beh donbaleh sabzineh raftand. Sedayash mizadand. Ta sobh seda zadand va gashtand amma nabood keh nabood. Mirabas keh digar kamelan na omid shodeh bood, Mahake in sarneveshteh shoom ra nemipaziroft va modam sarash ra beh divar mikoobid va khod ra malamat  mikard. Khod ra moghasere gom shdane dokhtarash midanest va ehsase ghnah amikhteh ba naomidi az dast raftane sabzineh , dasht. Kenare jadeh barik rooye do pa neshast va dastanash ra rooye sarash gozash. Shayad khabari az dokhtare nazaninash biyavarand. Hengam shab bargasht. Beh otagh khaneh jast va zoghalha ra amadeh kard. Bad az inke zoghalha beh sorkhi gerayesh yaftand shorou beh keshidane vafoor nemood. Hamintor pok mizad. Dar oje nashegi halash kami khoob shod. Tond tond chay minooshid va be vafoor pok mizad. Teriyakash ziyad bood va baraye chand mahash kafi bood. Roozha va shabha pey dar peye ham gozashtand va sabzineh aram aram beh faramooshi sepordeh mishod. Mirabase andoohnak az ghame dokhtarash bimar shodeh bood va besiyar nakhoshbood va faghat teriyak sare payash negah midasht. Yeki az shabha tanha va bi kas dar otaghi ke engar booye sabzineh ra midad jan dad va mord. Mardome dekadeh khabardar shodand va marasem va tashrifate fote mirabas ra anjam dadand. Yek sal gozasht. Roozi az roozha gharibehei tooye jadehye dehkadeh pa gozash. Mardom vey ra nemishnakhtand va hameh negahash mikardand. Name gharibeh sarvanali bood va ham ou bood keh dar an ghoroobe kazayi dokhtare chahardah salehye mirabas ra dozdid va beh jaye kheyli doori bord va beh aghde khod dar avard. Sabzineh baraye didane pedarash bitabi mikard. Hamisheh az poshte panjareh ya rooye sakooye hovz mineshast va beh darb khireh mishod. Sarvanali gasht va baghe mirabas ra peyda kard. Nazdikeh ghoroob bood va tariki miraft keh hakem shaved. Az laye darb did keh chand nafari zamin ra shokhm mizanand va har kas mashghoole beh kari bood. Vahshati amigh jesme mard ra fara gereft, va aghab aghab miraft keh az bagh door shaved. Dar rah mardeh chaboki ra did va beh sooyash raft va ahvale mirabas ra jooya shod. Bad az shenidane fotash ghamgin va narahat goosheye jadeh neshast. Saatha gozasht va mard sang ha ra beh in var va oun var miandakht. Hala ehsase gonah tamame vojoodash ra fara gerefteh bood. Negaraniye sarvanali az in bood keh agar sabzineh majera ra befahmad ou ra baraye hamisheh tard konad. Az dehkadeh kharej shod va ba kaleskeh beh sooye roostayeh khod shetaft. Sabzineh ra did keh mashghoole dorost kardane morabaye albalou bood. Sabzineh hamin keh sarvanali ra did be tarafash shetaft ou ra dar aghoosh gerft va sarash ra rooye sineye sarvan gozasht. Engar keh arameshe ajibi az ghalbe mirabas beh ou montaghel migardid. Bad az tashrifate esteghbal, sarvan beh otagh pa gozasht va neshast va bar poshti tekiye dad. Sabzineh vafoore makhsoose sarvan ra amadeh kard va ba yek estekan chay jelovsh gozasht. Sarvan teriyak ra ba valae tamam mikeshid va az lezatash kamhaye sangintari az afiyoon migereft. Sabzineh beh kare khod mashghool shod . taghriban morabaye khoshmazeh va moatare albalou faraham mishod. Morabaye ghermez va khoonin va amade khordan. Pas az chand mah keh sabzineh bardar bood, do gholou zaeyid. Yeki pesar va yeki dokhtar, mou nemizadand. Esmeshan ra parimao va gholamhoseyn gozasht. Khanevadeye do nafariye sarvan chahar ta shod va bacheha rooz beh rooz bozorgtar mishodand va mashghoole bazihaye koodakaneyehshan mishodand

نویسنده: آرین آریان 

گاهی به همین سادگی. زیر باران راه میرفتم و محصور دنیای اطرافم می گشتم.گلها و درختان! ماشینها و اصوات زیر و بم از نزدیک و دور، که با خود می اندیشیدم چه آشفته بازاری است این جهان! به سر سه راهی رسیدم که روبرویش کافه بهاران بود. قدم به سوی کافه برداشتم و آرام وارد شدم و گوشه ای نشستم. بیشتر افرادی که به این کافه می آمدند میانسال و گاهاً کهنسال و بدیهی بود که بوی قلیان کاشان و خوانسار همه جا را پر کند. فقط یک لیوان چایی سفارش دادم و بعد از نوشیدن رفتم بیرون و برای خرید دو تکه نان شتاب کردم. یادم رفت سیگار بکشم با خود گفتم تا نانها آماده شود من هم سیگارم را میکشم و نانها را تحویل میگیرم. این روزهای تقریباً آس و پاس بودم کارنیمه دائمی ام گوش بری از این و آن بود. چاره ای نداشتم. خرج سیگار و قرص و مشروب و قهوه فرانسه اینها پول نمیخواهد؟ هفته ای یک بار قلیان را باطمع و ولع بسیار با ذغال مخصوص میکشیدم و همراه با آن کیلو کیلو موز شیرین میخوردم و دم وقت هم یک پرس کباب اصیل به رگ میزدم. با اینکه آس بودم اما نوشیدن باده عصر و شبنگاهان هیچ گاه فراموش نمیکردم. بعد از اتمام غذا برخواستم و لباسهایم را پوشیدم و به سوی ساقی شراب قرمز حرکت کردم. 1 شیشه برای 1 هفته کافی بود. چون من هرگز بدون شراب قرمز نمیخوابیدم.مستی شراب قرمز، در خواب است و افسونگریهای رنگ وا رنگ توئمان با زیبا رویان از مستی شراب قرمز زائیده میگردند. روز بعد را باصدای نا هنجار """دن بی دونگ""" گوشی پدر از خواب پریدم و رفتم در پستو در کمد سبز را باز کردم و یک بسته کمل زرد را باز کرده و رفتم به سوی حیاط خانه و جستم به سوی پارک . سیگار را روشن کردم و با ژست مخصوص به خودم پوک زدم. پوپک در پی پوک...اما باز می اندیشیدم رو صندلی پارک نشسته بودم که نگاه برق آسای دختر زیبا نگاه من گره خورد در این لحظه که گویی قلب از طپش می ایستد و زمین از حرکت، یک میل آتشین با این نگاه برق آسا به سویم ، به درونم به ذرات وجودم نفوذ کرد! با خودگفتم آره این نگاه نگاه عشق هست این صدا که هیچکس نمی شنود جز خودم صدای خوش عشق.محصور این فرشته آسمانی گردیدم در این لحظه جز فرشته آسمانی لقب دیگر برای وصفش نمی توانستم بگذارم. او درست روبروی من در 80 متری روی صندلی نشسته بود تنها آبمیوه می نوشید و گاه گاه نگاهای مرموزانه به من میکرد، اما من برخواستم و به سویش گام برداشتم و کنارش نشستم. سکوت بود نمای گرگ و میش آغاز شبانگاه بعد از گفتگوی 1ساعته پس فردا در کافه ای قرار گذاشتیم.اضطراب معده ام را می سوزاند! سیگار پشت سیگار مگر امان میداد این دوست! یا دوست نما! نامش میترا بود. میترا میگفت بیشتر برای آرامش به اینجا می آم و تا اندازه ای از بازی بچه ها لذت می برم. اما سرنوشت خواب دیگری برایش دیده بود. تعبیرشم را زودتر زمانی که باید عیان میکرد، عیان نمود یک عیان ساده و بی پیرایه. دستان زیبای میترا را گرفتم و با اجازه پدر و مادرش به عقد دائم خود در آوردم. اوایل سخت بود اما رفته رفته بهتر و بهتر میشد هر دوی مایعنی فرهاد و میترا احساس خوشبختیمیکردیم.

نویسنده: آرین آریان

 آن گونه که هستیم می خندیم ، می گرییم ، میترسیم، بیمار میشویم ، بهبود مییابیم ، زیست میکنیم و در پایانمیمیریم. چند گونه نیستیم پس چگونه هستیم؟ انعطاف پذیری پشت اندر پشت من ، سفسطه جریان مرموز را به تکاپو انداخته است.حیوان بشر آن گونه وجود دارد که پوچ است.اگر رها باشی ، به سادگی ابراز تن می کنی. اگر پذیرفتی که وجودپوچ مطلق است رها نمیشوی ، بلکه به رهایی تن باز می گردی و در اوج رهایی ناب سازی را دور می نمایی. پوچی وجود هیچ تناقضی با زیستن ندارد! اگر این جمله را صرفاً برای تاکید بیشتر دریافته باشیم. من از خمیده زندگی خط ممتدی نیافته ام چون جستجو گر نبودم! اگر احتیاط شرط عقل باشد ، زندگی هم مشروط به جستجوگری است. بشر در زمان حال زیست میکند و در زمان حال می کاود. سازندگی مانند پیکرتراشی هست و حرفه جستجو گران جز این نیست. دنباله روی پیشه زندگانی است. من یکی از بی پایان باشندگانم. حیوان بشر تک باشنده وجود است. حتی سازگاری هم مردود و بی معناست. در ترادف باشندگی و زیست برای ابراز وجود در عین پذیرش پوچی محض وجود شکی نیست چون حقیقت دارد. بشر وقتی طعم راستین لذت را می چشد که از باشندگی خویش دنبال رو نگردد. دنباله روی همانا فسادی دیگر مزید بر تباهی زندگی می افزاید همانگونه که زندگی خود دنباله روی سازندگان بکر انسانیت محسوب می گردد. فساد مزید بر زندگی از اخلاق به ابر اخلاق رفتن است. این سفسطه بکر را دوست دارم. چون سیاهی بشر را پویاتر از همیه بازتاب می دهد! ناظر پشت پنجره هوای بیرون به سرش می زند. ناظر خارج از پنجره هوای داخل را پذیراست. هر دو ناظر نمی دانند که باید سازنده پنجره را زیر گیوتین اخلاق کش قرار داد. هر دو ناظر رونده اند چون در پیچ و تاب مکانیک اخلاق بولهوس گشته اند. تا کنون هیچ کدام از ما حیوانات، اخلاق را تا به این حد مکانیکی نشناخته بودیم اما در شناخت واقعی اخلاق دستگاه انسان سازی است جهت تعیین مرز برای جانور بشر. سوخت دستگاه لهو و لعبی که پردازشگرانه چرخ دنده های این منظومه به گرد خویش را دوارتر از همیشه می کند. بشر سپری است در برابر پردازش خیال و بدین صورت جانش در لا به لای چرخ دنده های اخلاق خون آلود نمی گردد. هیچ انگاری جان را ارزنده ارائه می دهد اما به راستی که جان ارزنده است ، جان ارزانی هم نیست ، جان دهنده هم نیست ، جان فرآیندی پوچ است.

نویسنده : آرین آریان

 شاید بیان این جمله گستاخ باشد ، کما اینکه صراحت خرد ایجاب می کند که کلام هم صریح باشد. بشریت هیچگاه به دنبال حقیقت نبوده و از واژه حقیقت بزرگ اسطوره ای ساخته به قد و قامت تاریخ پر تلاطمش. بر خلاف تصور ظاهری از جستجو در بطن و برون وی در جوش و خروش بوده و هست. این واژه ساده اما پر رمز و راز انبرکی بر دستان سوداگران مفلوک که در اسطوره خود پنهان گشته اند. وقتی که می گوییم حقیقت یعنی آن چیزی که وجود دارد با تمامی خصوصیات فیزیکی که ذهن زیر و زبرین جانور بشر در پذیرش آن دچار واماندگی مزمن گردیده ، هیچ گاه به گزاف نگفته ایم. گزافی سخن در زبان اسطوره به روشنی نمایان است. واماندگی مزمن ذهن معلولی نیست که پیش از آن خطا و ناسنجیدگی خرد رخسار قرمز کند. خرد خجول نیست اما انسان افسانه ای است سرافکنده. شرمساری این خطا شاخه ای از درخت موهومات می باشد که از خاک انعطافی و قدرت طلبی انسان تغذیه می گردد. به هر روی جانور بشر سویی نیست که در پی فراسو باشد. و نه فرا سو است تا فرو نشیند ، تا اینکه دیگری پرواز را بیازماید. اگر خرد را بازیچه این الاکلنگ پیر نماییم به این راستین می رسیم که خدا وجود ندارد و جهان آفریننده آشکار می گردد. تصور خدا برای جهانِ وجود و آفریینده به سادگی همه چیز را مردود می شمارد. مردود شدن در عین بودن و ابراز نمودن بیهوده کاری جدای از پوچی است. پوچی ترد نمی شود زیرا که پوچ گرایی مهرک تاییدی بر حقیقت پوچی وجود است و به همین صورت خرد گرایی هیچ گاه نمی تواند رخسار قرمز دروغین ِخرد را منقوش نماید. زمانی که خردگریان شرمگین داس و کلنگ حیوان کشی را به کناری نهادند ، الاکلنگ خداگرایی نابود خواهد شد چرا که صناعت زیبا و ظریفی بیش نیست و نخواهد بود. آن چیز شایسته مرگ است که زاییده گردد و رشد کند. این دو چوبک توجیه حتی شایستگی مردن هم ندارد. پستی اش عمیق تر از مکاتب بوده که افسانه اش گوش جهان را کر نموده و پرده ای هست درمقابل مردمک های خرد نوع بشر. هیچ گاه اجازه نمی دهم از این جستار وام بگیرید برای تکثیر! بی میلی من در همین است که دوباره سازی شما ، به خرد و اندیشه من شایستگی می دهد! پس به دنبال تکثیر و سازش های پی در پی نباشید! دشمن بشر چیزی است که بکوشد تا او را شایسته و کارا تجلی دهد. او کیست؟ انسان و فرزندش؟! زندگی و کلیتش اسطوره الاکلنگ دروغینی است به پهنای خمیده زمین در بسط زمان جاندار بشر.

نویسنده: آرین آریان

در حرکت یک جسم تا هنگامی که فقط نیروهای پایستار (conservative )  بر آن اثر می کند مانند حالتی که جسم در مسیر بدون اصطکاک حرکت کند . قانون بقای انرژی مکانیکی صادق است . یعنی فرضا اگر از انرژی پتانسیل کم شود به همان اندازه به انرژی جنبشی اضافه می شود بطوریکه مجموع ایندو ثابت می ماند .

                                       E1=E2                                     

                                U1+K1=U2+K2                

و در صورتیکه نیروی غیر پایستار مانند اصطکاک بر جسم اثر کند انرژی مکانیکی دیگر ثابت نمی ماند و باندازه کار آن نیروی غیر پایستار در آن جابجایی  انرژی مکانیکی تغییر می کند . 

              نیروی غیر پایستار     E2-E1=W

این روابط در صورتی صحیح هستند که یک یا چند جسم بدون برخورد در حال حرکت باشند . ولی اگر دو یاچند جسم با هم برخورد داشته باشند علاوه بر قانون بقای انرژی مکانیکی  قانون بقای اندازه حرکت نیز صادق است . یعنی اندازه حرکت کل دستگاه قبل از برخورد برابر اندازه حرکت بعد از برخورد خواهد بود .

            اندازه حرکت را با P  نشان می دهیم و از رابطه زیر محاسبه می شود

                                      P=mv

              قبل از برخورد P1+P2=P1+P2بعداز برخورد

دليل اين موضوع آن است كه همينطور كه مي دانيم اگر از اندازه حركت ( تكانه ) نسبت به زمان مشتق بگيريم نيرو بدست مي آيد . در هنگام برخورد دوجسم اگر نيرويي از خارج بر آنها وارد نشود ( نيرو صفر باشد )پس مي بايستي مشتق اندازه حركت نسبت به زمان صفر باشد و اين بدان معني است كه اندازه حركت بايد ثابت بماند .

            پس در گهواره نيوتن علاوه بر بقاي انرژي جنبشي در لحظه برخورد بايستي بقاي اندازه حركت نيز داشته باشيم .

۱ ) بقای انرژی :     بعد از برخورد   K1+K2=K1+K2  قبل از برخورد

۲) بقای اندازه حرکت :   بعد از برخورد  P1+P2=P1+P2  قبل از برخورد

برای آنکه این دو قانون برقرار باشند الزاما بایستی اگر یک گلوله به بقیه گلوله ها برخورد کند از طرف دیگر نیز فقط یک گلوله با همان سرعت از بقیه جدا شود و در صورتیکه دو گلوله را با بقیه گلوله ها برخورد دهیم از آنطرف نیز دو گلوله جدا خواهد شد .